‘Het wandtapijt van Assenede’ of ‘Het verhaal van Floris ende Blancefloer’

Middelnederlandse literatuur, ridderroman, FLORIS ENDE BLANCEFLOER… Het zijn begrippen die we ons herinneren uit onze schooltijd. maar de parate kennis daarover is bij velen onder ons eerder beperkt. De interesse was gewekt en onze Davidsfondsafdeling deed de aanvraag om een kijkje te nemen terwijl de borduursters aan het werk zijn.

Op vrijdag 18 mei'18 werden we door Marc en Annie De Smet hartelijk ontvangen op de locatie van erfgoedvereniging vzw Hallekin aan de Hollekensstraat.

Op een meeslepende wijze werden we ingeleid in het historische kader waarin het werk ontstond.

De auteur van 750 jaar geleden, Diederic Van Assenede, werd uitgebreid in beeld gebracht. Hij was belastingontvanger bij het Graafschap Vlaanderen en schreef het 3974 verzen tellend liefdesverhaal in zijn moedertaal, het Diets.

Een echte revelatie was het bezoek aan het atelier, waar borduursters werken aan 85 verhaaltaferelen op een tientallen meters lang wandtapijt. Ze beelden met gekleurde Engelse wol op Vlaams linnen de amoureuze perikelen uit van een Saraceense kroonprins (Floris) en een christelijk meisje (Blancefloer), een verboden liefde waarbij uiteindelijk “echte liefde alle moeilijkheden overwint”.

Wekelijks zijn een aantal onder hen op deze locatie aan het werk, anderen borduren thuis of in groep binnen een eigen organisatie.

Een borduurspecialiste en een borduurcoördinator leiden alles in goede banen.

Het is teamwork, want vóór de borduursters aan de slag kunnen is er al heel wat werk verzet. Eens de tekenaar volledig klaar is met zijn ontwerp wordt de tekening op een lichtbak geplaatst en met een fijn zwart stiftje overgetekend op het linnen doek.

Het loont écht de moeite om er kennis mee te maken. Ons Davidsfondsgroepje heeft er in elk geval van genoten!